بازسازی دو نسخه نفیس درباره امیرالمومنین(ع) در دهلی نو
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از دهلی نو، چاپ دو نسخه ارزشمند همانند سازی از مناجات و کلمات قصار امیرالمومنین (ع) به پایان رسید.
به مناسب عید سعید غدیر خم مرکز بین المللی میکروفیلم “نور” در دهلی نو، دو نسخه نفیس و ارزشمند مناجات امام علی (ع) و نثر اللآلی را بازسازی و چاپ کرد.
مناجات امیر المؤمنین (ع) یا مناجات عینیه رساله‌ای مختصر در مناجات عرفانی و راز و نیاز‌های معنوی است که منسوب به امیر المؤمنین علیه السلام است و برخی از محدثین آن را به امام چهارم شیعیان علی بن حسین زین العابدین علیه السلام نسبت داده اند.
شیخ عبدالله بن سماهیجی این مناجات را در صحیفه علوی ذکر نموده است.
این مناجات مشتمل بر بیست و هشت بیت است که با عنوان “الهی” آغاز می‌شود؛ نسخه در قسطنطنیه کتابت شده است.
این نسخه با خط نستعلیق است. در صفحات آخر این نسخه ۳۱۸ تن از رجال و علمای بزرگ با مهر خود به تصدیق این نسخه پرداخته اند.
کتاب نثر اللالی رساله مختصری است که فضل بن حسن طبرسی در آن سخنان کوتاه امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع) را بر اساس الفبایی گردآوری کرده است.
نسخه‌های متعددی از این رساله در کتابخانه‌های دنیا موجود است.
نسخه همانند سازی شده از نثر اللآلی با داشتن تذهیب‌های زیبا اهمیت و ارزش نسخه را دو چندان کرده است. از متن عربی آغاز نسخه «الکتب رسم خزانه المخدوم» معلوم می‌شود که این نسخه مربوط به کتابخانه‌ای سلطنتی بوده است و کتابت و تذهیب این نسخه ارزشمند را خطاط مشهور یاقوت المستعصمی (قبلة الکتاب) انجام داده است که وی کتابت و تذهیب این نسخه را در ربیع الثانی سال ۷۱۴هجری قمری به پایان رسانده است؛ تعداد صفحات این نسخه ۵۸ صفحه می‌باشد، صفحه اول آن حاوی یک عکس است و اطلاعاتی مربوط به تعداد صفحات در آن به چشم می‌خورد؛ اصل نسخه از صفحه دوم آغاز می‌شود و عنوان «ذلک الکتاب المبارک» در آغاز آن به چشم می‌خورد که ذیل آن نیز این عبارت آمده است: «بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و الصلواة و السلام علی خیر خلقه محمد و آله الطیبین الطاهرین المعصومین…»
صفحه چهارم این نسخه در حقیقت متن آغازین کتاب می‌باشد که اینچنین آغاز می‌شود: «هذا کتاب نثر اللالی من کلام مولانا امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علی ترتیب حروف المعجم فاول‌ها حرف الالف…»
نخستین حدیث این نسخه، «الایمان المرء یعرف بإیمانه» و آخرین آن «یسعد الرجل بمصاحبة السعید» است. ذیل هر حرفی حدود ده حدیث ذکر شده است. به نظر می‌رسد نویسنده التزام داشته ده حدیث را ذکر کند، اما ذیل برخی از حروف کمتر از ده حدیث نیز وجود دارد. تعداد احادیثی که در نسخه حاضر ضبط است ۲۸۳ حدیث می‌باشد.
هر صفحه از کتاب حاوی ده سطر است، در پنج سطر متن عربی و پنج سطر به شکل یک در میان ترجمه احادیث به زبان فارسی موجود است، متن عربی مذهب و ترجمه آن با رنگ شنگرف به خط نستعلیق نوشته شده است.
بازسازی دو نسخه نفیس درباره امیرالمومنین(ع) در دهلی نوبازسازی دو نسخه نفیس درباره امیرالمومنین(ع) در دهلی نوبازسازی دو نسخه نفیس درباره امیرالمومنین(ع) در دهلی نوبازسازی دو نسخه نفیس درباره امیرالمومنین(ع) در دهلی نوبازسازی دو نسخه نفیس درباره امیرالمومنین(ع) در دهلی نوبازسازی دو نسخه نفیس درباره امیرالمومنین(ع) در دهلی نو
درباره مرکز بین المللی میکروفیلم “نور”
یکی از حسّاس ترین و مهمترین بخش روابط میان دو ملّت ایران و هند، وجود اشتراکات قومی و پیوندهای دیرینه فرهنگی و اجتماعی این دوسرزمین پهناور و کهنسال است. هر چند روابط ایران و هند داستانی کهن و چند هزار ساله است، امّا با ورود اسلام به شبه قاره هند و تشکیل حکومت های اسلامی در طول قرن های متمادی، ارتباط هند باسرزمین‌های اسلامی به ویژه ایران بیشتر شد. در این دوره زبان فارسی به مدت هشتصد سال به عنوان زبان اداری و دربار هند استفاده می‌شد و سبب بروز تحوّلات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بسیاری شده است.
به واسطه تبلیغ دین اسلام توسط عرفای ایرانی، مهاجرت هنرمندان و اندیشمندان فارسی زبان و همچنین ارتباط تجاری هند با ایران، زبان فارسی نفوذ گسترده‌ای در شبه قاره‌ی هند پیدا کرد، به نحوی که تمامی نامه ها، مکاتبات و کتاب‌های علمی و مذهبی به زبان فارسی نگارش می‌شد. با به روی کار آمدن حکومت گورکانی و نفوذ قابل توجه فرهنگ ایرانی در این سلسله، زبان فارسی در شبه قاره هند به صورت روزافزونی گسترش یافت. تأثیر این آمیزش فرهنگی در سایة اسلام تحوّلات جدیدی را در زمینه‌های مختلف، به همراه داشت. تا جایی که امروز بخش اعظمی از میراث فرهنگی هندوستان با فرهنگ ایرانی گره خورده است. زبان فارسی که سال‌ها به عنوان فصل مشترک فرهنگی و هویتی ایران و هند محسوب می‌شد به تدریج به دلیل تحولات اجتماعی و سیاسی هند منسوخ شده و میراث آن رو به زوال است.
مرکز بین المللی میکروفیلم نور در سال ۱۳۶۴ به امر مقام معظم رهبری و با همت دکتر مهدی خواجه پیری برای حفظ میراث ایرانی و اسلامی در هند، در محل خانه فرهنگ ایران در دهلی نو تاسیس شد. تاسیس این مرکز مقارن با چهارصدمین سالگرد شهادت علامه قاضی نورالله شوشتری فقیه، محدث و عالم بزرگ شیعه بود. از همین رو، نام مرکز با نام این عالم ربانی مزین شده است.
دیدگاهتان را بنویسید