الگوی علمی تنظیم و نگارش پرسشهای اصلی و فرعی پژوهشهای نسخ خطی
«انجمن علمی تحقیق و تصحیح نسخه های خطی ایران» در راستای وظایف مقرر خود در اساسنامه مصوب کمیسیون انجمنهای علمی ایران در زمینه همكاری با نهادهای اجرایی، علمی و پژوهشی در زمینه ارزیابی، بازنگری و اجرای طرح‌ها و برنامه‌های مربوط به امور آموزش و پژوهش در زمینه علمی موضوع فعالیت انجمن، الگوی علمی تنظیم و نگارش پرسشهای اصلی و فرعی پژوهشهای نسخ خطی را منتشر کرد.
این انجمن از عموم استادان و متخصصان در زمینه بهبود و تکمیل این سند رهنمود پژوهش علمی، دعوت به اعلام نظر کرد.
«الگوی علمی تنظیم و نگارش پرسشهای اصلی و فرعی پژوهشهای نسخ خطی»
پژوهش در نسخه خطی به چند محور تفکیک می شود:
1- نسخه شناسی
2- تصحیح متن
3- تحقیق متن
معمولا بهترین روش، تلفیق هر سه محور پژوهشی است.
در این صورت پرسش اصلی، بررسی تلفیقی سه محور بالا در موضوع پژوهش بوده و پرسشهای فرعی، به ابعاد مختلف برآمده از بررسی پژوهشگر به منظور دستیابی به پاسخ پرسش اصلی مربوط خواهد بود:
پرسش اصلی می تواند:
– شکلی و ناظر به جایگاه بیرونی اثر در حوزه تخصصی و در تاریخچه دانش مربوط به آن باشد.
– محتوایی و ناظر به بدنه و داخل اثر و مطالب و سیر اندیشه نویسنده در موضوع پژوهش باشد.
پرسشهای فرعی می توانند:
– ناظر به نسخه شناسی اثر شامل ویژگیهای آناتومی و پیکرشناسی نسخه، توزیع نسخ خطی یک اثر در کتابخانه‌های مختلف (توصیف و مدل اشاعه)، فامیلیزاسیون یا شجره‌نامه‌نگاری کتاب از جهت تاریخ کتابت نسخه‌های آن و کشف ترتیب رونویسی (استنساخ) هر نسخه از روی دیگر نسخه‌ها، ویژگیهای فیزیکی نسخه‌های کهن یا معتبرتر از کتاب و ابعاد مادی دیگر از قبیل پالئوگرافی (دیرینه‌شناسی خطوط)، کاغذشناسی، مرکّب شناسی و کودیکولوژی (دیرینه‌شناسی کتاب) باشد.
– ناظر به متن شناسی کتاب شامل موضوع شناسی، ساختارشناسی، بافتار شناسی، سبک شناسی، فیلولوژی، سیاق شناسی (کانتکس)، ویژگیهای خاص اثر، شناخت ترجمه حال نویسنده، معاصران مرتبط با اثر، کاتبان، اهداشوندگان، سفارش دهندگان، مالکان و ابعاد فرامادی کتاب باشد.
پرسشهای فرعی باید از توالی منطقی، ساختار کلّی و همسویی با پرسش اصلی پژوهش برخوردار باشد و در ادامه، معرّف روش تحقیق و منابع تحقیق و دیگر اجزای پژوهش باشد.
دیدگاهتان را بنویسید